در سال ۱۹۶۴ معمار آلمانی ” فرای اتو” موسسهای برای تحقیق در خصوص سقف های متحرک را بنیان نهاد. فرای اتو و همکارانش سیستم طبقه بندی آنرا توسعه دادند. آنها بین سقفهای صلب و سقفهای پوستهای تمایز قایل شدند. همچنین در این راستا فرمهای ممکن سقفهای متحرک را در ماتریس زیر طبقهبندی کردند.
در دو دهه اخیر توان بشر برای ساخت سقفهای متحرک افزایش بینظیری یافته است. اساس این تحول انعطافپذیری و بهینه شدن اقتصادی اجرای آنها نسبت به سایر سقفهای ثابت و سنتی است که معیار ارزیابی مزیت این گونه سازهها نیز گردید. (Jensen, 2005) از لحاظ تطابق سقفهای منعطف با اقلیم منطقه در تمام روزهای سال مزیت چشمگیری بر سایر روشها دارد.
(Mollaert, 2003)